Wojenny 2017

Rok 1942. Trzecia Rzesza jest na szczycie. Czeski ruch oporu w Londynie postanawia zaplanować najbardziej ambitną operację militarną II wojny światowej: Antropoid. Dwóch młodych rekrutów, Józef Gabcik (Jack Reynor) i Jan Kubis (Jack O'Connell), trafia do Pragi, aby zamordować przywódcę nazistów - Reinharda Heydricha (Jason Clarke), szefa SS, gestapo i architekta "Ostatecznego Rozwiązania".

W rozdartym wojną Damaszku życie już dawno przestało płynąć zwyczajowym rytmem, a jednak zmuszeni do koegzystencji w zaryglowanym szczelnie mieszkaniu ludzie – kobiety, dzieci i niezdolny do walki starzec – poszukują przejawów normalności w codziennych rytuałach. W rozmowach o przeszłości i snuciu planów na przyszłość. W utarczkach o to, kto zasmrodził toaletę, i kto następny skorzysta z wanny. W zamykaniu się w kuchni, gdy za oknami słychać świst kul i huk wybuchających bomb, żeby wspólnie zaśpiewać znaną wszystkim pieśń. Na zewnątrz czatuje bezlitosny snajper, po opustoszałym budynku grasują szabrownicy i gwałciciele, a ściśnięci na kilkudziesięciu metrach kwadratowych ludzie próbują nie tracić nadziei, mimo że ich świat może się niedługo całkowicie skończyć. To jest film o wojnie, ale nie tej widzianej oczyma walczących do ostatniego tchu żołnierzy czy rozstawiających znaczniki na mapie strategów, lecz żyjących w permanentnym oblężeniu cywili.

Dwójka młodych Litwinów, Rokas i Inga, zostaje wolontariuszami, którzy z konwojem pomocy humanitarnej jadą z Litwy na Ukrainę. Po drodze ich plany ulegają zmianie. Przez Polskę i zachodnią Ukrainę wkraczają w śnieżne tereny Donbasu, wiedzeni ciekawością zbliżają się do linii frontu, by tam na własnej skórze poczuć niebezpieczeństwo wojny.

W Belfaście, na początku II wojny światowej, zapada decyzja aby zabić duże zwierzęta z zoo, gdyż mogłyby stanowić zagrożenie dla ludzi po ucieczce ze zbombardowanego obiektu. 12-letni Tom Hall postanawia uratować słonia Bustera i ukrywa go. Władze ogłaszają nagrodę za odnalezienie zwierzęcia. Czy chłopcu uda się obronić Bustera? Zaskakująca i wzruszająca historia oparta na faktach.

"Miasto duchów" dokumentuje historię dziennikarzy i aktywistów należących do ugrupowania RSS (Raqqa Is Being Slaughtered Silently). Od kiedy w 2014 r. syryjskie miasto Raqqa zostało opanowane przez ISIS, lokalni reporterzy ryzykując życiem informują społeczność międzynarodową o zbrodniach dokonywanych przez bojowników Państwa Islamskiego.

Film opowiada prawdziwą historię młodego niemieckiego żołnierza, który w ostatnich chwilach II wojny światowej rozpaczliwie walczy o przetrwanie. Ratunek przychodzi, kiedy bohater przypadkowo znajduje mundur kapitana Luftwafe. Podszywając się pod oficera, mężczyzna szybko przybiera potworną tożsamość oprawców, przed którymi wcześniej próbował uciec.

4 kwietnia 2004 roku niewielki pluton żołnierzy z 1. Dywizji Kawalerii z teksańskiej bazy Fort Hood wpadł w zasadzkę w labiryncie ulic gęsto zaludnionych przedmieść Bagdadu Sadr City. W ośmiu godzinnych odcinkach serii Długa droga do domu, trwającej dokładnie tyle, ile zaatakowany pluton prowadził walkę z wrogiem, poznamy historię żołnierzy oddziału oraz ich kolegów z trzech innych jednostek, którzy wyruszyli im z odsieczą, podejmując desperacką misję ratunkową.

Parvana żyje w Afganistanie rządzonym przez talibów, którzy zakazują kobietom wychodzić z domów bez mężczyzn. Dziewczynka przebiera się za chłopca, by móc handlować i utrzymać rodzinę. Historia Parvany przeplata się z baśnią o dzielnym chłopcu, który uratował wioskę przed potworami.

Zbliża się I wojna światowa. Tymczasem amerykańska pielęgniarka jedzie z misją medyczną do Imperium Osmańskiego, gdzie spotyka szykownego porucznika.

Poruszająca ekranizacja książki zdobywcy Pulitzera w reżyserii scenarzysty słynnego Snajpera. Grupa żołnierzy powraca z misji w Iraku. Witani jak bohaterowie, oczekiwani przez rodziny, nie mogą odnaleźć się w cywilnej codzienności. Dręczeni przez traumy, poczucie winy, wciąż mierzą się ze wspomnieniami z pola bitwy. Dramatyczne doświadczenia nie pozwalają im odnaleźć spokoju i odbudować relacji z najbliższymi. Państwo nie oferuje tego, na co liczyli po powrocie: szybko zapomniani, często bez pracy, czują się pozostawieni sami sobie. Długotrwałe terapie nie dają skutku. Jedynym wyjściem wydaje się powrót na misję lub… śmierć.