[go: up one dir, main page]

Kryminał 1966

Przeszukaj katalog

Przedstawiamy listę 115 najlepszych i najpopularniejszych filmów z gatunku Kryminał z 1966 roku. Zobacz zwiastuny, oceny, oraz dowiedz się kto reżyserował i jacy aktorzy występowali w tych filmach.

Ojciec Tulipan (Jean Gabin), emerytowany malarz, sentymentalny kloszard, mieszka w wagonie kolejowym pośrodku ogródka. Oprócz uprawiania działek, zajmuje się również produkowaniem fałszywych pieniędzy w niewielkich nominałach. Jego bratanek, Noël (Pierre Vernier), za namową swojej dziewczyny Hildy (Liselotte Pulver), przekonuje go do robienia banknotów o większych nominałach.
Adwokat w średnim wieku Pierre (Robert Hossein), zakochuje się w młodej kobiecie Nathalie (Michèle Mercier), która tańczy w dyskotece i studiuje medycynę. Zakochany adwokat nie może zmusić się do opuszczenia żony i życia ze studentką. Gdy tancerz, bogaty konkurent zostaje zamordowany, Pierre jest oskarżony o przestępstwo.
Historia rozgrywa się w Paryżu, gdzie mieszka znany kolekcjoner dzieł sztuki, Charles Bonnet, który zgodnie z wielopokoleniową tradycją rodzinną jest jednocześnie genialnym fałszerzem. Pewnego dnia Charles decyduje się wystawić w muzeum posąg Wenus Celliniego, a w rzeczywistości dzieło jego dziadka. Detektyw Dermont tropiąc fałszerza, poznaje jego piękną córkę Nicole, która chcąc ratować ojca, prosi o przysługę: posąg wart oficjalnie milion dolarów musi ulotnić się z galerii, zanim go zbadają eksperci…


San Antonio (Gérard Barray), słynny komisarz policji przy udziale jego wiecznego zastępcy Béruriera (Jean Richard) zajmuje się sprawą uczonych. Pewna organizacja porywa naukowców i sprzedaje ich za granicą. San Antonio chcąc się dostać w szeregi bandytów pozuje na zbiegłego gangstera.
Narracja tego inspirowanego "Idiotą" Fiodora Dostojewskiego filmu biegnie dwutorowo - równolegle prowadzone są wątki młodziutkiej Marie oraz jej osła Baltazara, których los brutalnie doświadcza. Od świata zaznają samych krzywd i niegodziwości, które znoszą z pokorą - to rozumiana po chrześcijańsku metafora męczeństwa. Bresson w Na los szczęścia, Baltazarze! rozwija swoją koncepcję aktora-modela, angażując, jak zwykle, debiutantkę; tym razem padło na Annę Wiazemsky. Opracowana przez francuskiego mistrza autorska metoda aktorskiego drylu polegała na całkowitym wyrugowaniu z roli ekspresji, odarciu jej do kości, co reżyser osiągał poprzez minimalistyczne komendy wydawane na planie oraz powtarzane do znudzenia ujęcia.
Fu Manchu wysyła swoich zbirów by porywali córki znanych naukowców, których wykorzystuje do stworzenia urządzenia, mogącego niszczyć obiekty za pomocą fal energetycznych. Porwania wzbudzają zainteresowanie Naylanda Smitha, który wraz z innymi członkami Scotland Yardu próbują pokrzyżować plany szaleńca.
Małe miasteczko, gdzieś na dalekiej prowincji. Ludzie żyją tutaj spokojnie, nienękani jakimiś nadzwyczajnymi wydarzeniami. Również Paweł, który jest miejscowym milicjantem, nie narzeka na nadmiar pracy. Chciałby wyrwać się stąd, tak jak wielu innych, do dużego miasta, ale nie może wykazać się przed zwierzchnikami sukcesami, które zapewniłyby mu awans. Paweł ma małoletniego brata, który wpada na pewien pomysł mający pomóc bratu…
Międzynarodowy gang złodziei dzieł sztuki pod wodzą Grubera, pomimo milicyjnej ochrony i zapobiegliwości pracowników muzeum, kradnie oryginał cennego obrazu z muzeum w Borach. Dodatkowo w dziwnych okolicznościach zostaje zamordowany kustosz…
Paula (Anna Karina), lewicowa dziennikarka, wyjeżdża z Paryża do francuskiej miejscowości Atlantic-Cité, gdy dowiaduje się o śmierci byłego kolegi i kochanka Richarda (László Szabó). Próbuje wyjaśnić zagadkę morderstwa, którego okoliczności są zaskakująco zbieżne z polityczną aferą Mehdiego Ben Barki.
Amerykański gangster we Włoszech werbuje ludzi, aby móc ukraść skarb patrona Neapolu.
Słowa kluczowe

Proszę czekać…