Dokumentalny 2007

Film traktujący o problemach w systemie opieki zdrowotnej w USA. Prawie 50 milionów amerykanów jest bez ubezpieczenia zdrowotnego, muszą się leczyć za własne pieniądze. Codziennie modlą się, żeby nie chorować, rocznie umiera 18 tysięcy obywateli, bo nie byli ubezpieczeni. Ale i ubezpieczeni pacjenci nie mogą czuć się bezpiecznie, ponieważ przy poważnych schorzeniach, muszą współfinansować bardzo drogie leczenie. Doprowadza to często rodziny do ruiny finansowej...

W obliczu śmierci na raka porucznik Laurel Hester z Policji New Jersey ostatni rok swego życia spędza na walce o to, żeby przysługujące jej pobory trafiły w ręce jej życiowej partnerki Stacie Andree.

Film Zjazd to długometrażowy dokument o niebezpiecznej przygodzie, niebywałej sprawności fizycznej i próbie uchwycenia ulotnego piękna narciarstwa. To opowieść o narciarstwie wysokogórskim, dyscyplinie sportowej, która zaistniała zaledwie 35 lat temu. Wszystko zaczęło się w roku 1970 we francuskich górach Chamonix, gdzie narciarze zaczęli próbować ekstremalnych, grożących śmiercią zjazdów. Ludzi takich jak Anselme Baud czy Patricka Vallencant inspirowało niebezpieczeństwo i świadomość, że przekraczają granice tego co wydawało się niemożliwe. Zjazd prezentuje sylwetki wielu znakomitych sportowców, m in. Bill Briggsa, Stefano De Benedettiego, Eric Pehota, Glen Plake, Shane McConkey’a, Seth Morrisona, Chris Davenporta, Ingrid Backstrom oraz Andrew McLeana. Zjazd został nakręcony w przepięknej scenerii Alaski, Wyoming, Kanady, Francji i Islandii.

Dokument przedstawia historię młodej, 24-letniej kobiety Anneliese Michel, która została poddana egzorcyzmom. W filmie wykorzystano przerażające nagrania demonów, wypowiedzi świadków, księdza oraz matki zmarłej dziewczyny. Ten szczególny przypadek opętania wywołuje wiele kontrowersji.

Rozbitkowie to adaptacja filmowa katastrofy samolotu, który w 12 października 1972 roku rozbił się podczas burzy śnieżnej w Andach. Film opowiedziany jest w formie dokumentu ustami uczestników wypadku, z perspektywy 35 lat po nim. Nie jest to wierna rekonstrukcja zdarzeń, ale raczej rodzaj niezwykłego wywiadu - ubrana w artystyczne inscenizacje wydarzeń dokumentalna wiwisekcja ludzkiej psychiki i pamięci. Gonzago Arijon wnika w głąb sytuacji i zdarzeń, jakie miały miejsce w grupie ocalałych z katastrofy osób, aby za pomocą czarno-białych metaforycznych ujęć zestawić na ekranie ich przeszłość z teraźniejszością. Film pokazuje prawdziwy sens dramatu ludzi, którzy, aby przeżyć zmuszeni zostali stosować praktykę kanibalizmu. Instynktowna walka o życie i przetrwanie doprowadziła do konieczności zbudowania nowej, zminiaturyzowanej i pozbawionej cywilizacji, formy społeczeństwa. Czy było ono trwałe? Czy okazało się na tyle spójne, aby przetrwać? Wiele lat po katastrofie, jej uczestnicy, w towarzystwie bliskich osób, po raz pierwszy ujawnili tajemnicę przeżytej w młodości tragedii. Po raz pierwszy też wybrali się z rodzinami na miejsce katastrofy.

Do niedawna bycie złodziejem w Meksyku było zajęciem podlegającym ścisłemu kodeksowi honorowemu. Ranking w hierarchii złodziei zależał, podobnie jak w przypadku innych profesji, od talentu i ambicji. Film opowiada o pokoleniu złodziei, którzy największe „sukcesy” odnosili w latach 60. Przedstawia ich kodeksy postępowania, etyki, różne „kategorie” przestępstw, opowiada o współpracy z szefami policji, zdradach i cenie, jaką musieli za nie zapłacić. Montaż archiwalnych zdjęć, przeplatany opowieściami starzejących się już złodziei i ich przeciwników, przywołuje blask społecznego romantyzmu tamtych czasów, który bezpowrotnie zniknął. Reżyser podkreśla, że przyczyną rozwoju przestępczości nie była wyłącznie bieda czy brak perspektyw – „starzy złodzieje” wierzyli, że rabują tylko tych, którzy mają więcej niż potrzebują. To było pokolenie, które rzadko stosowało przemoc.