oceny
film
- Reżyseria
- Jonathan Levine
- Scenariusz
- Will Reiser
- Aktorzy
- Joseph Gordon-Levitt, Seth Rogen, Anna Kendrick
Gdzie obejrzeć
- Aktualnie tytuł nie jest dostępny na platformach streamingowych
- 4 nagrody, 4 nominacje i 1 udział w konkursie zobacz więcej
Joseph Gordon-Levitt
Seth Rogen
Anna Kendrick
Bryce Dallas Howard
Anjelica Huston
Serge Houde
Andrew Airlie
Matt Frewer
Philip Baker Hall
Donna Yamamoto
Sugar Lyn Beard
Yee Jee Tso
Fabuła
Opisy 2 dodaj fabułęAdam Lerner (Joseph Gordon-Levitt) ma całkiem fajne życie. 27 lat, dobra praca, seksowna i piękna narzeczona (Bryce Dallas Howard) oraz oddany przyjaciel u boku (Seth Rogen). A pewnego dnia okazuje się, że ma też wielkiego guza wzdłuż kręgosłupa. Jeżeli nie zostanie on szybko usunięty, chłopak nigdy nie skończy 50, 30 a może nawet i 28 lat. Po pierwszym szoku zarówno Adam jak i jego bliscy próbują odnaleźć się w nowej rzeczywistości. A metody radzenia sobie są różne... Kumpel wykorzystuje chorobę Adama do podrywania dziewczyn „na współczucie”. Matka (Anjelica Huston) tak bardzo koncentruje się na własnym panicznym lęku o syna, że w ogóle o nim zapomina. Ukochana rzuca się w wir życia towarzyskiego, a młoda terapeutka (Anna Kendrick) okazuje się bardziej zestresowana sytuacją niż jej (trzeci w życiu) pacjent. opis dystrybutora
- Słowa kluczowe
- pogrzeb, zdrada, przyjaźń, szpital zobacz więcej
- Premiera
- 2011-09-30 (świat), 2012-03-21 (dvd)
- Wytwórnia
-
IWC Productions
Mandate Pictures
Point Gray - Kraj produkcji
- USA
- Inne tytuły
- Untitled Cancer Comedy (USA) (tytuł roboczy)
I'm with Cancer (USA) (tytuł roboczy)
Live with It (USA) (tytuł roboczy)
Untitled Seth Rogen Project (USA) (tytuł roboczy) - Czas trwania
- 100 minut
- Budżet
- 8 000 000 USD
Komentarze do filmu
11
Znakomity! – Myślę, ze będę do niego jeszcze wracal. Strasznie mi się podobał. Rzadko trafia sie na takie perełki.
Prosta i okrutna zarazem historia. Takich codzienie rozgrywa sie tysiace. Ludzie umierają po cichu. A filmów o chorobie, o nieuchronnym jest niewiele. Scenarzysci tworza mnostwo wydumanych historii. OK, ale wiecej powinno byc takich wlasnie – prawdziwychi dajacych kopa w tyłek.
Co ja bym zrobil na jego miejscu? moze juz jestem chory? Czy moglbym liczyc na najlbilzszych? jak to wszystko znioslbym?
Ten film juest PRAWDZIWY> to wszystko zyje. pewnie dzieki temu, ze tworcy unikneli poatosu czy moralizatorstwa. fantastyczne sa sceny, w ktorych bohaterowie rozmawiaja o raku, a chwile pozniej Rogen podrywa dziewczyne na chorobe kolegi. aktorzy wypadli fenomenalnie – wszyscy. Kolejna swietna rola Levitta po 500 dni milosci. Rogena nie traktowalem nigdy jak klasowego aktora. zmienie zdanie. Dobrzze wypadly dwie mlode panie oraz szczegolnie mama bohatera. To wszystko zyje, lapie za serce, zmusza do refleksji, a czasami bawi.
koncowka mnie mi sie podobala. czasami nie trzeba opowiadac historii do konca – mozna dac widzowi ja dokonczyc.
Wielkie brawa za to Dzieł :)
9/10
9/10 – Tak naprawdę to Seth Rogen "tworzy" ten film. To właśnie ten czasem mocno niedoceniany ekranowy błazen i zarazem jeden z moich ulubionych aktorów sprawia, że 50/50 jest nieszablonowe, niepoprawne. Jego standardowe gadanie o lodach paradoksalnie wnosi tu świeżość, coś takiego co odróżnia 50/50 od innych filmów o tej chorobie. Świetny, komediowy występ.
Fantastyczny jest też Gordon-Levitt, właściwie niepostrzeżenie, gdzieś w środku filmu zdałem sobie sprawę jak bardzo jego gra jest niewymuszona, szczera i całkowicie naturalna. Scena w samochodzie z Rogenem to prawdziwy majstersztyk.
Do tego film ma świetne dialogi i bardzo przyjemną ścieżkę dźwiękową której finałem jest moje ukochane "Yellow Ledbetter". Jak tu go nie lubić?
Spoilery
Jak najbardziej zgadzam się, że to Seth Rogen napędza film, jego postać wspaniale balansuje wątki i nadaje filmowi klimat kumpelskiej komedii. Gdyby nie ona to nie wiem czy film by tak dobrze się oglądało, konstrukcja bohatera granego przez Gordona-Levitta miejscami zawodziła trochę zbyt rozczulonym podejściem, zmianą nastrojów, spodziewałem się po głównym bohaterze bardziej ożywczej postawy (chociaż takowe przejawy oczywiście w filmie występowały – chociażby scena kiedy Adam dowiaduje się o chorobie i nie może przyjąć do wiadomości tego, bo przecież zdrowo się odżywia i nawet segreguje śmieci), chociażby takiej prezentowanej przez wymienionego Rogena. Jednak i tak aktor ujął mnie w dwóch scenach na tyle, że jestem w tanie wybaczyć ciągłą ambiwalencję postaci przez większość filmu. Pierwsza z nich to wyładowanie emocji w samochodzie po pierwszej przejażdżce samochodem Adama, a druga to emocjonalna sytuacja pożegnania z matką, której skądinąd mógł już więcej nie zobaczyć, tuż przed samą operacją.
A zakończenie, a szczególnie ostatnia linijka z tekstu scenariusza skojarzyła mi się od razu z finałem "Garden State" i to chyba słusznie, bo jeśli nie padają słowa identyczne, to bardzo zbliżone w obu filmach.
8/10 i serduszko
Też tak myślę i na dodatek pomimo, jakby nie było dobrego obrotu spraw, nie czuć przytłaczającego happy endu, jakimi karmi nas ten gatunek kina. Podobał mi się strasznie też ten fragment filmu: http://www.youtube.com/watch?v=Y8FtsQvcOoQ, coś na wzór Scrubs – ujęcie wszystkich bohaterów i przygrywająca świetna piosenka.
Poniżej przedstawiamy listę autorów dla tego filmu:
Pozostałe
- Komentarze
- Nagrody
- Wiadomości
- Wytwórnie
- Seanse TV
- Repertuar
- Inne strony www
http://garretreza.pl/50-50/ Najgorsze w zachorowaniu na raka nie jest sam rak. „Pół na pół” to film, który umie opowiadać o problemach.