I oto nareszcie dziś możemy sięgnąć po ową mangę w języku polskim. Dzieło Garona Tsuchiyę i zilustrowana przez Nobuakiego Minegishiego w Polsce ma pojawić się wydane w czterech tomach (obejmujących wszystkie osiem części japońskiego pierwowzoru). Dziś możemy cieszyć się pierwszymi dwoma tomami. Pierwszy z nich, opublikowany w październiku 2024 roku, jest zajmującym wprowadzeniem do całej opowieści – na razie kreśląc jej główne nurty, ale nie odpowiadając jeszcze na najważniejsze pytania.

Głównym bohaterem komiksu jest Shinichi Gotō, w początkowej części opowieści młody 25-latek. Pewnej nocy spotyka go dosyć zaskakujące i nieprzyjemne doświadczenie. Zostaje odurzony i zamknięty w czymś na kształt „prywatnego więzienia”, w tajemniczym odosobnionym pokoju, wyposażonym jedynie w telewizor, na którym może oglądać, co dzieje się w świecie (i co, być może, ratuje go przed popadnięciem w szaleństwo). Każdego dnia dostaje pożywienie (zawsze ten sam zestaw chińskiego jedzenie), co jakiś czas zostaje obezwładniony, wtedy zajmuje się nim fryzjer. Nikt jednak nie rozmawia z Shinichim, nikt nie informuje, jakie są przyczyny jego uwięzienia. I tak mija dzień za dniem, każdy podobny do drugiego, dni składają się w miesiące, miesiące w lata… W pokoju-celi Shinichi spędza aż 10 lat! Po tym czasie, niespodziewanie, bohater zostaje zwolniony, nadal bez słowa wyjaśnienia. Shinichi trafia do obcego sobie świata (10 lat to w dzisiejszych czasach cała epoka), próbuje się w nim odnaleźć, ale oczywiście jego głównym celem jest odkrycie przyczyn jego uwięzienia i zemsta na osobach, które są za nie odpowiedzialne. Pomaga mu w tym poznana świeżo młoda dziewczyna imieniem Eri, a tropem jest znaleziona nazwa restauracji, w której nabywano dla niego jedzenie. Po tej nazwie Shinichi pragnie odnaleźć miejsce, w którym był przetrzymywany, a potem ludzi, którzy to zrobili…

Rzec można, że obecnie czytelników „Old Boya” podzielić można na dwie grupy – na tych, którzy widzieli film Park Chan-wooka oraz na tych, którzy z tą historią spotykają się po raz pierwszy. Każda z tych grup będzie miała zapewne inny odbiór komiksu.

Ci, którzy filmu nie znają, powinni docenić oryginalną, wciągającą opowieść kryminalną. Zgodnie z najlepszymi wzorcami zostajemy wraz z bohaterem wrzuceni w środek opowieści, wiedząc tyle, co on – a więc też razem z nim odkrywając fakty. A dodatkowo sytuacja wyjściowa jest bardzo nietypowa i frapująca. Po prostu ma się ochotę, by śledzić losy Shinichiego i odkrywać prawdę.

Ci, natomiast, którzy film oglądali, mogą być nieco zaskoczenie formułą komiksu. Paradoksalnie, film sprawia wrażenie… bardziej komiksowego, niż pierwowzór. Erupcje przemocy, nietypowo filmowane sceny walki, zjadanie żywych ośmiornic… To wszystko reżyserskie fajerwerki Park Chan-wooka, w jakimś stopniu podkreślające komiksowy rodowód filmu. Tyle tylko… że sam komiks jest w swej formie bardzo klasyczny, tradycyjny, realistyczny, ze starannie dopracowanym tłem. Oczywiście, znajdziemy też bardziej dynamiczne kadrowanie w (dosyć w tym tomie nielicznych) scenach akcji, ale nie ma w tym moc specjalnie zaskakującego. Co w gruncie rzeczy służy komiksowi, podkreślając przede wszystkim zawartą w nim kryminalną zagadkę.

Musimy na koniec nadmienić, że pierwszy polski tom (obejmujący dwie części oryginału) to zaledwie wstęp do tej opowieści. Przedstawia nam Shinichiego i jego przejścia, wprowadza postać Eri, ujawnia rąbka tajemnicy na temat człowieka stojącego za uwięzieniem głównego bohatera, ale nie ujawnia jeszcze żadnych tajemnic, To wszystko nadal przed nami.