[go: up one dir, main page]

Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 7 listopada 2025
w Esensji w Esensjopedii

Boris Stiepanow
‹Granica państwowa: Wschodnia rubież – część 1›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułGranica państwowa: Wschodnia rubież – część 1
Tytuł oryginalnyГосударственная граница: Восточный рубеж
ReżyseriaBoris Stiepanow
ZdjęciaBoris Olifier
Scenariusz
ObsadaInara Gulijewa, Władimir Nowikow, Aristarch Liwanow, Eduard Marcewicz, Walentina Titowa, Jurij Katin-Jarcew, Igor Komarow, Andro Kobaładze, Awgustin Miłowanow, Jewgienij Gierasimow, Tałgat Nigmatulin, Anatolij Kitajew, Oleg Jefremow, Afanasij Triszkin
MuzykaEduard Chagagortian
Rok produkcji1982
Kraj produkcjiBiałoruś, ZSRR
CyklGranica państwowa
Czas trwania74 min
Gatunekdramat, historyczny, sensacja
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk

Klasyka kina radzieckiego: Harbiński łącznik
[Boris Stiepanow „Granica państwowa: Wschodnia rubież – część 1” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
W trzecim (dwuczęściowym) filmie z serii „Granica państwowa”, zarazem kolejnym wyreżyserowanym przez Borisa Stiepanowa, przenosimy się na Daleki Wschód. Jego fabuła ponownie wpisuje się w wydarzenia historyczne i dotyka radziecko-chińskiego konfliktu o biegnącą przez Mandżurię Kolej Wschodniochińską. Stąd też jego tytuł – „Wschodnia rubież”.

Sebastian Chosiński

Klasyka kina radzieckiego: Harbiński łącznik
[Boris Stiepanow „Granica państwowa: Wschodnia rubież – część 1” - recenzja]

W trzecim (dwuczęściowym) filmie z serii „Granica państwowa”, zarazem kolejnym wyreżyserowanym przez Borisa Stiepanowa, przenosimy się na Daleki Wschód. Jego fabuła ponownie wpisuje się w wydarzenia historyczne i dotyka radziecko-chińskiego konfliktu o biegnącą przez Mandżurię Kolej Wschodniochińską. Stąd też jego tytuł – „Wschodnia rubież”.

Boris Stiepanow
‹Granica państwowa: Wschodnia rubież – część 1›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułGranica państwowa: Wschodnia rubież – część 1
Tytuł oryginalnyГосударственная граница: Восточный рубеж
ReżyseriaBoris Stiepanow
ZdjęciaBoris Olifier
Scenariusz
ObsadaInara Gulijewa, Władimir Nowikow, Aristarch Liwanow, Eduard Marcewicz, Walentina Titowa, Jurij Katin-Jarcew, Igor Komarow, Andro Kobaładze, Awgustin Miłowanow, Jewgienij Gierasimow, Tałgat Nigmatulin, Anatolij Kitajew, Oleg Jefremow, Afanasij Triszkin
MuzykaEduard Chagagortian
Rok produkcji1982
Kraj produkcjiBiałoruś, ZSRR
CyklGranica państwowa
Czas trwania74 min
Gatunekdramat, historyczny, sensacja
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Pierwsze dwa wyreżyserowane przez Borisa Michajłowicza Stiepanowa (1927-1992) filmy z białoruskiego cyklu „Granica państwowa” rozgrywały się na zachodnim pograniczu Rosji radzieckiej. Akcja „Jesteśmy nasi, jesteśmy nowi…” (1980) umieszczona została w latach 1917-1918, natomiast „Spokojnego lata 1921 roku…” – chyba dopowiadać nie trzeba. Za sprawą filmu trzeciego, który także wyszedł spod ręki tych samych twórców – wspomnianego już reżysera oraz scenarzystów Aleksieja Nagornego i Gielija Riabowa – nastąpiła diametralna zmiana. Fabułę „Wschodniej rubieży” umieszczono bowiem na terenie Mandżurii, gdzie Związek Radziecki stykał się z Chinami. Właśnie, już Związek Radziecki, ponieważ tym razem mamy 1929 rok.
Nie żyje już twórca CzeKa Feliks Edmundowicz Dzierżyński, a na czele OGPU stoi, znany z pierwszego filmu serii, Wiaczesław Rudolfowicz Mienżynski (1874-1934), w którego ponownie wciela się Awgustin Miłowanow. Ze „starych znajomych” powracają jeszcze dwaj bohaterowie. Pierwszy to Siergiej Nikołajewicz Aleksiejew, czyli „Serż” (gra go po raz kolejny Aristarch Liwanow) – teraz jest „białym” pułkownikiem, wysłannikiem wielkiego księcia Mikołaja Mikołajewicza Romanowa (młodszego), który w połowie lat 20. XX wieku powołał do życia we Francji antykomunistyczny Rosyjski Związek Ogólnowojskowy. Drugim jest natomiast Aleksiej Kuźmicz Mogiłow (znów ma twarz Władimira Nowikowa), którego poznaliśmy w 1921 roku jako szeregowca; teraz, po ukończeniu Wyższej Szkoły Pograniczników OGPU, jest już kapitanem.
„Wschodnia rubież” zaczyna się od uroczystości wręczenia dyplomów wyróżniającym się absolwentom. Robi to osobiście towarzysz Mienżynski. Co ciekawe, Mogiłow spóźnia się na akademię, ale jest w pełni usprawiedliwiony: pędząc na imprezę, pomógł po drodze milicjantom ująć groźnego przestępcę. Ot, „czerwony” superman. Awans na kapitana wiąże się dla Aleksieja z nowym przydziałem – zostaje wysłany na Daleki Wschód, na pogranicze radziecko-chińskie. W czasie balu wieńczącego uroczystość Mogiłow poznaje piękną wokalistkę Olgę Anisimową (w tej roli prawdziwa śpiewaczka operetkowa Inara Gulijewa), w której zakochuje się od pierwszego wejrzenia. Odprowadziwszy ją do domu, oświadcza się jej nawet i proponuje, aby razem z nim wyjechała do Mandżurii. Olga jednak, choć z wielkim smutkiem na twarzy, odmawia. Z czasem dowiemy się dlaczego.
Żeby zrozumieć zawiłości fabuły, trzeba cofnąć się trochę w czasie. Do końca XIX wieku. Wtedy to władze carskie podjęły decyzję o budowie linii kolejowej łączącej Czytę z Władywostokiem. Przebiegała ona przez terytorium Mandżurii i nazwana została Koleją Wschodniochińską (w filmie na jej określenie używany jest skrót KWŻD). W trakcie jej budowy założono miasto Harbin (w 1898 roku), którego budowniczym i zarazem pierwszym prezydentem został polski inżynier Adam Szydłowski (1860-1916). Miasto posiadało specjalny status, dzięki czemu wyrosło na ważny ośrodek handlowy. Po rewolucji październikowej napłynęła tam potężna fala uchodźców z Rosji, w efekcie czego Harbin stał się głównym centrum „białych” poza Europą. Kiedy w 1924 roku ZSRR i Chiny nawiązywały ponownie stosunki dyplomatyczne, uzgodniono, że Kolej Wschodniochińska ma być kontrolowana przez obie państwa.
W styczniu 1929 roku generał Czang Kaj-szek (1887-1975), przewodniczący Rządu Narodowego Republiki Chińskiej, postanowił wprowadzić wojska do Mandżurii, a zarząd nad prowincją powierzył generałowi Zhangowi Xueliangowi (1901-2001). Ten zaczął nie tylko usuwać ze swojego otoczenia urzędników projapońskich, ale także osłabiać wpływy sowieckie w regionie. I chociaż później zwrócił się przeciwko Czangowi, na razie wykonywał lojalnie jego polecenia, co doprowadziło do otwartego konfliktu ze Związkiem Radzieckim o Kolej Wschodniochińską (ciągnął się on od lipca do grudnia 1929 roku). Trzy lata po tych wydarzeniach – w myśl przysłowia: „Gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta” – do Mandżurii wkroczyły wojska japońskie (zajmując między innymi Harbin) i stworzyły satelickie państwo Mandżukuo, na czele którego postawiono Pu Yi, ostatniego cesarza Chin (do rewolucji Xinhai w 1911 roku). W połowie lat 30. Kraj Rad odsprzedał KWŻD władzom Japonii.
Akcja „Wschodniej rubieży” rozgrywa się jednak w czasie, kiedy Józef Stalin (tak, on również pojawia się na ekranie, a wciela się w niego gruziński aktor Andro Kobaładze) nie godził się jeszcze na całkowitą utratę wpływów w tym regionie świata. Na dodatek uwiera go sam Harbin, ponieważ to właśnie stamtąd „biali” prowadzą działalność dywersyjną na sowieckim Dalekim Wschodzie. Kieruje nią wspomniany już pułkownik Aleksiejew. Stalinowi zależy więc na tym, aby zinfiltrować środowisko „Serża”, a najlepiej gdyby udało się go porwać, dostarczyć do Moskwy i zorganizować mu głośny na cały świat proces pokazowy. Tym ma się zająć towarzysz Mienżynski i jego agenci. Co ciekawe, wcale nie jest nim Mogiłow, on naprawdę ma być tylko – przynajmniej na początku – zwykłym pogranicznikiem. Chociaż już w drodze do punktu docelowego styka się z niezwykle groźnym członkiem bandy Aleksiejewa, niejakim „Wesołym”, który jak gdyby nigdy nic paraduje w pociągu w mundurze majora NKWD (w tej roli w połowie Tatar, w połowie Uzbek Tałgat Nigmatulin – patrz: „W czarnych piaskach”, „Piraci XX wieku”, „Wilcza jama”).
Przy próbie aresztowania daje po pysku Aleksiejowi, po czym wyskakuje przez okno z pędzącego pociągu. Wszystko to jest możliwe dzięki temu, że zna wschodnie sztuki walki. Z tego zajścia Mogiłow musi się później tłumaczyć swojemu przełożonemu, pełnomocnemu przedstawicielowi OGPU na Dalekim Wschodzie. Nie jest on wymieniony z imienia i nazwiska, ale wiadomo, że chodzi o postać historyczną – czekistę Tierientija Dmitrijewicza Dieribasa (1883-1938), który padł ofiarą Wielkiej Czystki i pewnie z tego powodu w filmie nakręconym pod koniec epoki Leonida Breżniewa musiał pozostać anonimowy. Gra go natomiast znany z „Trzeciej rakiety” (1963) Igor Komarow. Mniej więcej w tym samym czasie, kiedy na mandżurskiej granicy pojawia się Aleksiej, do Harbinu dociera uchodźczyni ze Związku Radzieckiego, śpiewaczka Olga Razwietacka. Tak, to jest ta sama kobieta, którą kapitan Mogiłow poznał w czasie balu czekistów i która odrzuciła jego oświadczyny.
Olga wynajmuje pokój w skromnym mieszkaniu należącym do byłego carskiego pułkownika Aleksandra Jakowlewicza Barkowa (wciela się w niego Eduard Marcewicz – vide „Obelisk”) oraz jego żony Agłai Stiepanownej (znana z „O wschodzie słońca”, „Dni Turbinów” oraz „Fruzy” Walentina Titowa). Szukając pracy, trafia do restauracji „Excelsior”, której właścicielem jest pułkownik Aleksiejew. Przedstawia mu się jako uciekinierka z sowieckiej Rosji, córka oficera zamordowanego przez bolszewików w czasie wojny domowej w 1920 roku. Chciałby, skoro ma taki talent, zarabiać na życie śpiewaniem. „Serż”, choć surowy i podejrzliwie patrzący na przybyszów „stamtąd”, ulega urokowi kobiety i daje jej pracę. Krótko potem gazety w ZSRR rozpisują się o tym, że do niedawna jeszcze lojalna wobec komunistycznych władz pieśniarka wpadła w „bagno białogwardzistów”.
Z czasem Olga zdobywa coraz większe zaufanie Aleksiejewa. Ten zresztą na różne sposoby stara się ją testować. Jeden z nich jest wyjątkowo okrutny. Kobieta jednak zdaje egzamin. Tak naprawdę to właśnie ona wyrasta na główną bohaterkę „Wschodniej rubieży”; kapitan Mogiłow pełni w zasadzie funkcję służebną. Ale i jemu przyjdzie wybić się na niezależność, tyle że dopiero w części drugiej, w której zostaną wyjaśnione wszystkie tajemnice.
koniec
5 listopada 2025

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Alice in Borderland: Sez. 3. odc. 4. Pora na półfinały, ale wątpliwości przybywa
Marcin Mroziuk

7 XI 2025

Wprawdzie w poprzednim odcinku Usagi i jej towarzysze znaleźli się w sytuacji na pierwszy rzut oka zupełnie beznadziejnej, ale to oczywiście ma tylko zapewnić nam kolejne emocje. Pewne jest również, że półfinałowe rozgrywki nie będą wcale łatwiejsze.

więcej »

Kulawe konie: Sez. 5. odc. 3. Stary pierdziel ciągle w formie
Marcin Mroziuk

3 XI 2025

Zgodnie z przewidywaniami agenci ze Slough House przez jakiś czas pozostają odcięci od świata, ale oczywiście nie może to trwać wiecznie. Z kolei naprawdę fascynującym widowiskiem okazuje się przesłuchanie Roddy’ego Ho przez Dianę Taverner.

więcej »

East Side Story: Szare miraże
Sebastian Chosiński

2 XI 2025

Scenariusz swojego drugiego pełnometrażowego filmu, zatytułowanego „Luksemburg, Luksemburg”, ukraiński, choć mający także korzenie jugosłowiańskie, reżyser Antonio Łukicz nasycił drobnymi wątkami z własnego życia. Przypisał je jednak nie jednemu, lecz dwóm głównym bohaterom filmu – porzuconym w dzieciństwie przez ojca, który nagle po dwóch dekadach pojawia się ponownie.

więcej »
Polecamy
No jak tym mieczem machasz? Chcesz mi krzywdę zrobić?

Z filmu wyjęte:

No jak tym mieczem machasz? Chcesz mi krzywdę zrobić?
— Jarosław Loretz

Ale naprawdę nie stać was nawet na styropian?
— Jarosław Loretz

A masz strażackim żelazem!
— Jarosław Loretz

Z uśmiechem na plaży
— Jarosław Loretz

Gadżet dla policji
— Jarosław Loretz

Monitory przyszłości
— Jarosław Loretz

Książka to jednak książka
— Jarosław Loretz

Popularność w eksporcie
— Jarosław Loretz

A teraz - werble!
— Jarosław Loretz

Swojsko, choć nieswojo
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Z tego cyklu

Pogranicze w ogniu
— Sebastian Chosiński

Kapitan Jarema i jego Zajac
— Sebastian Chosiński

Błogosławieństwo od Lenina
— Sebastian Chosiński

Gdy ludzie staną się braćmi, niepotrzebne będą granice
— Sebastian Chosiński

Apokalipsa według nieświętego Mykoły
— Sebastian Chosiński

Bandyta o gołębim sercu
— Sebastian Chosiński

Miłość czy zemsta?
— Sebastian Chosiński

Wróg na wyciągnięcie ręki
— Sebastian Chosiński

Powrót syna
— Sebastian Chosiński

Pokonani, ale nie upokorzeni
— Sebastian Chosiński

W trakcie

zobacz na mapie »
Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.