[go: up one dir, main page]

Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 8 listopada 2025
w Esensji w Esensjopedii

Sofia Coppola
‹Somewhere. Między miejscami›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSomewhere. Między miejscami
Tytuł oryginalnySomewhere
Dystrybutor Forum Film
Data premiery1 kwietnia 2011
ReżyseriaSofia Coppola
ZdjęciaHarris Savides
Scenariusz
ObsadaStephen Dorff, Michelle Monaghan, Benicio del Toro, Elle Fanning, Laura Ramsey
MuzykaPhoenix
Rok produkcji2010
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania98 min
WWW
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk

Quo vadis, Coppolo?
[Sofia Coppola „Somewhere. Między miejscami” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Po czterech latach przerwy Sofia Coppola powraca z filmem „Somewhere” i na wstępie zdobywa Złotego Lwa na Festiwalu w Wenecji. Ale to akurat zasługa scenarzystki. Sofii Coppoli.

Joanna Pienio

Quo vadis, Coppolo?
[Sofia Coppola „Somewhere. Między miejscami” - recenzja]

Po czterech latach przerwy Sofia Coppola powraca z filmem „Somewhere” i na wstępie zdobywa Złotego Lwa na Festiwalu w Wenecji. Ale to akurat zasługa scenarzystki. Sofii Coppoli.

Sofia Coppola
‹Somewhere. Między miejscami›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSomewhere. Między miejscami
Tytuł oryginalnySomewhere
Dystrybutor Forum Film
Data premiery1 kwietnia 2011
ReżyseriaSofia Coppola
ZdjęciaHarris Savides
Scenariusz
ObsadaStephen Dorff, Michelle Monaghan, Benicio del Toro, Elle Fanning, Laura Ramsey
MuzykaPhoenix
Rok produkcji2010
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania98 min
WWW
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Nie ulega presji mediów i fanów. Na stołku reżyserskim zasiada dopiero wtedy, gdy sama czuje taką potrzebę. No cóż, gdy jest się córką Francisa Forda Coppoli i gdy ma się na swoim koncie Oscara (za „Między słowami”), można sobie pozwolić na ekstrawagancki (na miarę Hollywood) stoicyzm. A Sofia Coppola z pełną premedytacją dozuje nam swoje nowe dzieła.
Tym razem po czteroletniej przerwie powraca z produkcją kryjącą się pod enigmatycznym tytułem „Somewhere”. Życie głównego bohatera, znanego aktora Johnny’ego Marco (Stephen Dorff) tajemnicą owiane już nie jest. Wręcz przeciwnie. Johnny’ego rozpoznają wszyscy. Pojawia się na plakatach, w telewizji, w gazetach… Mieszka w hotelu, kobiety go uwielbiają, a mężczyźni zazdroszczą mu powodzenia i ekskluzywnego Ferrari 360 Modena… Żyć, nie umierać. Ale cały ten blichtr to jedynie woalka prawdziwego życia Johnny’ego. Hotel oznacza brak domu, piękne kobiety pojawiają się i znikają, a ferrari potrafi zawieść w najmniej spodziewanym momencie. Gwieździe towarzyszy nieustanny strach przed paparazzi i SMS-y z pogróżkami. Z każdą sceną cienie życia przesłaniają blaski, a jedynym elementem, który wprowadza radość i nadzieję, jest córka aktora, Cleo (Elle Fanning)…
Sofia Coppola z charakterystycznym dla siebie spokojem i opanowaniem wprowadza nas w świat, który sama doskonale zna. Zabiera nas do Miasta Aniołów, gdzie wszystko kręci się wokół sławy, pieniędzy i zabawy. Pisząc scenariusz, Coppola sięgała do własnych przeżyć i doświadczeń znajomych z show biznesu. Reżyserka zrezygnowała jednak z niepotrzebnego dramatyzmu. Nie przedstawia nam bohatera, który w szaleńczym tempie wspina się po szczeblach hollywoodzkiej kariery, by chwilę później z wielkim impetem sięgnąć dna. Coppola tworzy absolutnie wiarygodną, całkowicie ludzką postać, w którą wcielił się bezbłędny Stephen Dorff. W jednym z wywiadów reżyserka przyznała, że od początku wiedziała, kogo obsadzi w tej roli. Trzeba przyznać, że wybór był strzałem w dziesiątkę. Hedonista w wydaniu Dorffa przypomina raczej zagubionego, bardzo samotnego chłopca. Stan emocjonalnego zawieszenia przełamuje postać Cleo – rezolutnej córki, która nieoczekiwanie nadaje sens egzystencji Johnny’ego. Gwiazdor otrzymuje najważniejszą, życiową rolę – rolę ojca. Musi opiekować się córką i stać się dla niej wzorem. Od razu widać, kto tak naprawdę więcej na tym zyskuje i kogo wspólny czas bardziej zmienia…
Realizując „Somewhere” Coppola postawiła na znane nazwiska i minimalizm pod każdym innym względem. Po wysokobudżetowej „Marii Antoninie” reżyserka postanowiła przeprowadzić eksperyment, w jak prosty sposób można zrealizować film. Mamy więc długie, statyczne ujęcia scen, wypełnionych dźwiękami otoczenia (ryk silnika, szmer łyżew, skwierczenie tłuszczu na patelni), odartych z wszelkich ozdobników. Dzięki temu widz nabiera wrażenia, jakby Coppola wprowadziła go tylnymi drzwiami do życia Johnny’ego. Niby wszystko pomyślane, ale…
„Somewhere” to kolejna po „Między słowami” opowieść o samotności i próbach zdefiniowania swojego JA. Najnowszej produkcji daleko jednak do niewymuszonego uroku oskarowego dzieła. „Somewhere” odbieram jako eksperyment, zabawę formą, w której opowieść zeszła na dalszy plan. Zwłaszcza w pierwszej połowie filmu, która jest spokojna i rozciągnięta do granic cierpliwości widza. Później historia nabiera tempa, choć gdyby nie fantastycznie wykreowana postać Johnny’ego Marco, „Somewhere” stałoby się nieznośnie senne. Miało być minimalistyczne, a w efekcie z ekranu wieje nudą. Zobaczyć i zapomnieć. No, może za wyjątkiem ostatniej sceny, którą można różnie interpretować. Dla mnie jest zobrazowaniem słów Ernesta Hemingway’a – „Nie można uciec od samego siebie, przenosząc się z miejsca w miejsca”. Ale to i tak zdecydowanie za mało.
Recenzja nadesłana na konkurs „Esensji”.
koniec
8 kwietnia 2011

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Alice in Borderland: Sez. 3. odc. 4. Pora na półfinały, ale wątpliwości przybywa
Marcin Mroziuk

7 XI 2025

Wprawdzie w poprzednim odcinku Usagi i jej towarzysze znaleźli się w sytuacji na pierwszy rzut oka zupełnie beznadziejnej, ale to oczywiście ma tylko zapewnić nam kolejne emocje. Pewne jest również, że półfinałowe rozgrywki nie będą wcale łatwiejsze.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Harbiński łącznik
Sebastian Chosiński

5 XI 2025

W trzecim (dwuczęściowym) filmie z serii „Granica państwowa”, zarazem kolejnym wyreżyserowanym przez Borisa Stiepanowa, przenosimy się na Daleki Wschód. Jego fabuła ponownie wpisuje się w wydarzenia historyczne i dotyka radziecko-chińskiego konfliktu o biegnącą przez Mandżurię Kolej Wschodniochińską. Stąd też jego tytuł – „Wschodnia rubież”.

więcej »

Kulawe konie: Sez. 5. odc. 3. Stary pierdziel ciągle w formie
Marcin Mroziuk

3 XI 2025

Zgodnie z przewidywaniami agenci ze Slough House przez jakiś czas pozostają odcięci od świata, ale oczywiście nie może to trwać wiecznie. Z kolei naprawdę fascynującym widowiskiem okazuje się przesłuchanie Roddy’ego Ho przez Dianę Taverner.

więcej »
Polecamy
No jak tym mieczem machasz? Chcesz mi krzywdę zrobić?

Z filmu wyjęte:

No jak tym mieczem machasz? Chcesz mi krzywdę zrobić?
— Jarosław Loretz

Ale naprawdę nie stać was nawet na styropian?
— Jarosław Loretz

A masz strażackim żelazem!
— Jarosław Loretz

Z uśmiechem na plaży
— Jarosław Loretz

Gadżet dla policji
— Jarosław Loretz

Monitory przyszłości
— Jarosław Loretz

Książka to jednak książka
— Jarosław Loretz

Popularność w eksporcie
— Jarosław Loretz

A teraz - werble!
— Jarosław Loretz

Swojsko, choć nieswojo
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Esensja ogląda: Czerwiec 2013 (3)
— Jarosław Loretz, Małgorzata Steciak, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Teledysk do artykułu?
— Karolina Ćwiek-Rogalska

Moleskine: Wysmakowane ciasteczka
— Dominik Herman

Echo pustych komnat
— Ewa Drab

Na ekranach: Marzec 2004
— Tomasz Kujawski, Jacek Łaszcz, Eryk Remiezowicz, Konrad Wągrowski

Zrozumienie doskonałe
— Tomasz Kujawski

Tegoż autora

Pyr-Con Epizod XV: Fani nacierają
— Joanna Pienio

Stary człowiek i Park Chan-wook
— Joanna Pienio

Budzi się zło. Martwe zło
— Jarosław Loretz, Joanna Pienio

Czterej pancerni
— Joanna Pienio

To jeszcze nie czas
— Joanna Pienio

Kupili ZOO – i co z tego?
— Joanna Pienio

Norweskie (złe) wychowanie
— Joanna Pienio

Zmysł utracony
— Joanna Pienio

W matni
— Joanna Pienio

Brzemię
— Joanna Pienio

W trakcie

zobacz na mapie »
Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.