Filmy samobójstwo, komunizm

Współprodukowany m. in. przez Polskę film Mała apokalipsa balansuje na granicy dramatu i... czarnej komedii. Akcja rozgrywa się we współczesnym Paryżu. W wyniku zabawnego zbiegu okoliczności dwoje bohaterów, przekonanych o samobójstwie przyjaciela — Stanisława, postanawia zbić na jego śmierci majątek. Okazuje się jednak, że „denat” ma się całkiem dobrze.

Lata 80. w Polsce – sam środek ponurego krajobrazu pomiędzy stanem wojennym a Okrągłym Stołem. W niedużym, zapomnianym mieście gdzieś na południowym zachodzie Polski, dochodzi do brutalnego podwójnego morderstwa: młodej prostytutki i miejscowego komunistycznego działacza. W tym samym czasie samobójstwo popełnia również para nastolatków. W miejscowej gazecie o morderstwie ma napisać Witold Wanycz (Andrzej Seweryn), doświadczony, nieco zgorzkniały dziennikarz. Jednocześnie w tej samej redakcji zatrudnia się młody redaktor: Piotr Zarzycki (Dawid Ogrodnik) – syn wysoko postawionego działacza partyjnego. Rozpoczyna na własny rachunek dziennikarskie śledztwo. Czym bardziej angażuje się w sprawę, tym głębiej grzęźnie w tytułowy rojst – bagno, z którego trudno się wydostać.

28 kwietnia 1986 roku w elektrowni jądrowej w Czarnobylu na Ukrainie, na terenie ówczesnego ZSRR, doszło do ogromnej eksplozji. Uwolniona podczas wybuchu chmura radioaktywna spowodowała skażenie promieniotwórcze na terenie Białorusi, Rosji, Ukrainy i rozprzestrzeniła się po całej Europie, w tym w Polsce, Skandynawii, Europie Środkowej i Zachodniej.

Obłąkany generał wysyła eskadrę samolotów USA z bombami atomowymi na ZSRR. W Pentagonie chaotycznie pracujący sztab kryzysowy usiłuje zapobiec niemal nieuchronnej wojnie atomowej - na pozór skutecznie: eskadra bombowców otrzymuje rozkaz powrotu, a prezydent przeprasza przez telefon swego pijanego rosyjskiego kolegę. Pomimo to katastrofa zbliża się. Stary inżynier hitlerowski, dr Strangelove, zainstalował bez wiedzy rządu urządzenie do atomowego zniszczenia świata. Uruchamia tą niszczycielską maszynerię i powoduje zmierzch cywilizacji.

Listopad 1984 r., Izba Zatrzymań Hohenschönhausen. Kapitan Gerd Wiesler (Ulrich Mühe) skutecznie i bezlitośnie przesłuchuje więźnia podejrzanego o pomoc przyjacielowi w ucieczce z kraju. Wiesler nagrywa przesłuchanie, żeby zaprezentować metody używane dla pozyskania zeznań jako przykład swoim uczniom w Wyższej Szkole Stasi. Na premierze sztuki Georga Dreymana (Sebastian Koch), Wiesler ma okazję obserwować autora i odtwórczynię głównej roli, piękną aktorkę Christę-Marie Sieland. Wkrótce Anton Grubitz (Ulrich Tukur), zarządzający Departamentem Kultury w Stasi, wyda Wieslerowi rozkaz prowadzenia stałego nadzoru nad pisarzem, którego minister Hempf (Thomas Thieme) podejrzewa o nielojalność wobec Niemieckiej Socjalistycznej Partii Jedności.

W 1982 roku gdzieś na głuchej prowincji odkryto pierwsze zwłoki, a wkrótce potem następne siedem, zmasakrowane i porzucone bezładnie w środku lasu. Pośród nich było kilkoro dzieci i młoda kobieta, potraktowani szczególnie brutalnie. Stwierdzono ponad wszelką wątpliwość, że zbrodni dokonał jeden człowiek... prawdopodobnie psychopata. Poszukiwania trwały całe osiem długich lat, podczas których najbardziej przebiegły i zwyrodniały morderca współczesnych czasów grasował bezkarnie. Przez ten czas uparty detektyw krok po kroku zbliżał się do wyjaśnienia tajemnicy pokonując przeciwności ze strony swoich zwierzchników i władz. Działał nie tylko przeciwko mordercy, musiał pokonać system i procedurę.

Historia oparta na biografii malarza Kurta Barnerta. Mały Kurt jest bardzo przywiązany do swojej młodej i niezwykłej ciotki Elisabeth. Jej choroba i jej los wywrą duży wpływ na jego późniejsze, powojenne życie. Jako młody malarz Kurt zakochuje się w pięknej Ellie. Okazuje się, że jej rodzina skrywa pewną mroczną tajemnicę, związaną z losami głównego bohatera… Dodatkowo artystę wciąż dręczą wspomnienia z dzieciństwa, które przypadło na czasy rządów nazistów, a uwielbiany początkowo socrealizm przynosi gorzkie rozczarowanie. Czy ucieczka na Zachód przyniesie mu ukojenie?

Wolne miasto Gdańsk na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych. Oskar Matzerath (David Bennent), syn Kaszubów żyjących na styku polskiej i niemieckiej kultury, jest absolutnie niezwykłym chłopcem. Mając dość świata dorosłych i początków narodowego socjalizmu w Niemczech, podczas swoich trzecich urodzin postanawia się temu sprzeciwić – rzuca się ze schodów, aby w konsekwencji przestać rosnąć. Ukryty w ciele trzylatka, obserwuje rosnący wpływ nazistowskiej ideologii na otaczający go świat. Jego bronią w walce z zastanym porządkiem są tytułowy blaszany bębenek i przeszywający krzyk. Problem w tym, że świat pozostaje głuchy na jego protesty.

Miało być jak w bajce. Wyjazd z matką do Stanów miał zapewnić 16-letniej Lilji spełnienie marzeń o dostatnim, normalnym życiu. Matka jednak wyjeżdża sama, zostawiając córkę w obskurnej, pozbawionej prądu norze, głodną i bez pieniędzy. Jedynym jej oparciem staje się jedenastoletni Wołodia, z którym włóczą się po mieście i wspólnie marzą o lepszym życiu. Lilja spotyka Andrieja, który zaprasza ją do Szwecji i obiecuje znalezienie pracy. Dziewczynka wsiada na pokład samolotu. Jednak Andriej jej nie towarzyszy.