Objawienie
Olga Zegartowska

Dwa razy pojawiła się przed córką, gdy ta zamknęła oczy. Nigdy jako postać, nawet nie jako zakutana w czerń kobieta ze świątyni. Matka była łuną światła, ale ilekroć wizja się kończyła, Rianna miała lodowate dłonie. Musiała długo trzymać je pod gorącą wodą, by krążenie wróciło do normy.

Tango i Burza
Witold Dworakowski

Przekręcam się na plecy.
Akurat w momencie, kiedy biomechanoid staje nade mną. Jedna z macek chwyta mnie za szyję. Nie mogę oddychać. Nacisk na gardło jest tak wielki, że bydlę chyba zaraz oderwie mi głowę… chociaż nie, plan ma inny. W moją stronę już opuszczają się wypustki z neurotoksyną.

Przed pierwszym gwizdkiem
Marcin Pindel

Gdybym powiedział, że nie zależy mi na zwycięstwie, skłamałbym jak cholera. Nie miałem bladego pojęcia, w jaki sposób je odniesiemy, biorąc pod uwagę, że boiskowa chemia pomiędzy mną a Hieną przestała istnieć, a Korsarze byli do tej pory najlepszą drużyną rozgrywek, ale nie zamierzałem po prostu składać broni i się poddać. Dopóki piłka w grze, jak głosiło stare piłkarskie porzekadło.

Symetria asymetryczna, cz. 162
Adam Kordaś

Pomarańczowe jezioro. Miniatury, cz. 1
Jacek Rosiak

Okładka: Na co dybie w Nostromo kot skąd nie wiadomo
Tomasz Niewiadomski

Jesień męskim okiem
Aleksander Pietraszunas, Ryszard Szociński, Aleksander Pordzik

krzyki żurawi
ludziom
głowy do nieba unoszą

Jesień kobiecym okiem
Wioletta A. Jaworska, Katarzyna Hudy, Magdalena Szpilewska-Kowalewska

do ręki wziął zmoczony liść osuszył go w swej dłoni
coś pisał atramentem z łez ni słowa nie uronił

O potrzebie picia piwa i wpływie tegoż na ustalanie geograficznego początku Bieszczadów
Józef Bilski

Bieszczady w Esensji to nie tylko poezja recytowana czy śpiewana, ale także opowieści, legendy i mity. Dziś przedstawiamy więc bieszczadzką gawędę.

Powrót do Nibylandii
Katarzyna Oleska

Katarzyna Oleska – ilustratorka i architekt, tworzy grafiki komputerowe i tradycyjne. Współpracowała m.in. z Fabryką Słów i Znakiem. Jej prace można znaleźć m.in. na www.katarzynaoleska.com, www.katea.deviantart.com lub facebook.com/katarzynaoleska.

Matriksowa Opowieść Wigilijna
Grzegorz Wiśniewski

Zaledwie jednak wychynęli na ulicę, w polu widzenia pojawił sie nie kto inny, jak ajent Jones, właściciel drobnego spożywczaka na rogu. Jak zwykle nienagannie odziany w czarny garnitur i ciemne okulary, bystrym wzrokiem wypatrywał zadłużonych w swoim sklepiku ofiar. Orfeusz zareagował bardzo gwałtownie, tygrysim skokiem znikając w zaułku zastawionym kubłami na śmieci. Zwabiony hałasem ajent Jones szybko znalazł się obok Eona.

Digital Painting, cz. 1
Tomasz Zawadzki