Filmy pijaństwo, kobieca nagość, anglia

David (Dustin Hoffman) wraca w rodzinne strony wraz ze swoją żoną. Pewnego dnia na kobietę napada jeden z mieszkańców i ją gwałci. Czy skromny naukowiec poradzi sobie z tą sytuacją?

W przeszłości w Wielkiej Brytanii, stare, pirackie stacje radiowe naprawdę miały swoje siedziby na łodziach, które pływały po międzynarodowych wodach emitując swoje programy dla mieszkańców Wielkiej Brytanii. Radio Caroline nadawało z przerwami od 1964 do 1991 roku. Wszystko zaczęło się na łodzi, u angielskich wybrzeży, przy mieście Felixstowe. Radio stało się nieoficjalnym prekursorem dzisiejszego BBC.

Historia budowy średniowiecznej katedry na tle wojen domowych, konfliktów religijnych i walki o władzę.

Maurice i Ian to dwaj starzejący się aktorzy. Niegdyś wielkie postacie londyńskich teatrów i kina, dzisiaj pozostały im tylko wspomnienia i czekanie na śmierć. Chociaż starają się do tego podejść z dystansem, rutyna wdarła się już do ich życia. Przerywa ją pojawienie się młodej siostrzenicy Iana, Jessie. Zamknięta i opryskliwa z początku dziewczyna wywraca ich życie do góry nogami.

Debiut reżyserski Gary’ego Oldmana to próba rozliczenia się z demonami swojego dzieciństwa. Zbiorowym bohaterem filmu jest instytucja rodziny. Nic doustnie ukazuje upadek tej instytucji. Sadystyczny Ray (Ray Winstone) i młody Billy (Charlie Creed-Miles) są uzależnieni od alkoholu, narkotyków, a przede wszystkim od rodzinnej przeszłości, która była naznaczona brakiem uczuć, brutalnością i zagubieniem. Mężczyźni nie zauważają, że poprzez swoje zachowanie niszczą nie tylko siebie, ale także ludzi, których kochają.

Po pełnym szalonych przygód pobycie w Barcelonie Xavierowi pozostała ogromna radość życia i przekonanie, że najważniejsza jest wolność. Świat wokół Xaviera kręci sie coraz szybciej. Podróże, kobiety, pieniądze... Xavier chciałby mieć wszystko. Być jednocześnie w Londynie, Moskwie, Paryzu i Sankt Petersburgu, kochać Wendy, Celię, Martine, Izabelle...

Po ulicach zalanego Londynu grasuje morderca, który każdej ze swoich ofiar wyrywa serce. Od trzech lat jego śladem podąża detektyw Harley Stone. Jednak brak efektów powoduje, że dostaje nowego partnera, absolwenta Oxfordu, Dicka Durkina. W czasie kolejnego ataku, morderca zostaje postrzelony, a analiza resztek tkanki mordercy wskazuje na jego szczurze pochodzenie.

"24 Hour Party People" to historia muzycznej sceny Manchesteru, od punka, do początku muzyki rave, widziana oczami Tony'ego Wilsona, dziennikarza, właściciela wytwórni płytowej Factory Records i klubu muzycznego Hacienda. Film opisuje jego związki z takimi zespołami jak Joy Division, czy Happy Mondays.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Dokumentalny zapis kolejnych etapów związku łączącego Sida Viciousa - lidera punkrockowego zespołu "Sex Pistols" z Nancy Spunger - amerykańską hippiską, zakończonego tragicznie po kilku miesiącach. Autor zdaje się być wstrząśnięty, ale i zafascynowany losem dwojga młodych ludzi, powszechnie znanych w ówczesnym świecie muzycznym. W warstwie formalnej film przypomina reportaż telewizyjny, co jeszcze bardziej uwiarygadnia pokazywane sytuacje.