[go: up one dir, main page]

Film opowiada historię człowieka, który został królem George'm VI (Colin Firth), ojcem późniejszej królowej Elżbiety II, oraz jego żony (Helena Bonham Carter). Po abdykacji swojego brata, George niechętnie obejmuje tron. Dręczony przez straszliwe jąkanie się i opinię niepasującego na króla, George zgłasza się o pomoc do niekonwencjonalnego terapeuty mowy - Lionel'a Logue (Geoffrey Rush). Poprzez serię nieprzewidywalnych technik i jako wynik rozwijającej się przyjaźni pomiędzy pacjentem i terapeutą, nowy król w końcu odnajduje głos i śmiało prowadzi swój kraj przez wojnę.

Fabuła "Jak zostać królem"

Fascynująca opowieść o człowieku, który uratował królestwo i w przełomowym momencie historii mężnie poprowadził Anglików w walce przeciwko najeźdźcy. Po śmierci króla Jerzego V (Michael Gambon) i szokującej abdykacji Edwarda VIII (Guy Pearce), książę Albert (Colin Firth) musi, pomimo wielkich oporów, objąć tron Anglii jako Jerzy VI. Ogromną przeszkodą w wypełnianiu monarszych obowiązków jest prześladujące go od najmłodszych lat… jąkanie. Oddana mężowi królowa Elżbieta (Helena Bonham Carter) dokłada wszelkich starań, aby pomóc mu pozbyć się zawstydzającej przypadłości. Jedyną osobą, która może tego dokonać, i przy wsparciu rodziny królewskiej, a także rządu Winstona Churchilla (Timothy Spall) dodać monarsze sił, by stawił czoło groźbie inwazji hitlerowskiej, okazuje się australijski specjalista o wielce nieortodoksyjnych metodach pracy nad wymową – Lionel Logue (Geoffrey Rush, laureat Oscara za Blask). Wkrótce rodzi się przyjaźń, która odmieni życie dwóch niezwykłych ludzi i zadecyduje o losach największej z wojen.

Film Jak zostać królem, oparty na fascynujących wydarzeniach z życia Króla Jerzego VI, ukazuje jego imponującą przemianę i w dowcipny sposób dowodzi, jak ważne dla każdego z nas jest odnalezienie własnego głosu.

Król Jerzy VI Albert Frederick Arthur George (1895-1952)

Ten pressbook może zdradzać kluczowe elementy filmu

Nazywany przez przyjaciół Bertie, wychowywał się w cieniu faworyzowanego przez opiekunów starszego brata. Leworęczny Albert był od małego przymuszany do pisania prawą ręką. Uznawany za słabeusza i nieśmiałego jąkałę, nienawidził publicznie zabierać głosu, a już na pewno nie marzył o tym, żeby panować nad brytyjskim imperium. Kapryśny los sprawił jednak, że przyjąwszy miano Jerzego VI przeszedł do historii jako mężny władca, który w trakcie bombardowania nie uciekł z Londynu.

Albert wstąpił na tron w efekcie niesłychanego jak na owe czasy mezaliansu. Wallis Simpson, dwukrotna rozwódka z Ameryki, skradła serce jego brata, Edwarda VIII. Mimo oburzenia swojego rodu, król ogłosił w radiowym przemówieniu do narodu, że zamierza poślubić ukochaną. 11 grudnia 1936 roku, po niespełna rocznym panowaniu Edward VIII abdykował. To bezprecedensowe wydarzenie w historii Zjednoczonego Królestwa oznaczało dla jego młodszego brata nadejście wyjątkowo trudnych dni. W swoim dzienniku Albert wyznał nawet, że w przededniu abdykacji brata rozpłakał się w ramionach matki. Przyszły Jerzy VI najlepiej czuł się w domu, w otoczeniu rodziny. W czasie I wojny światowej odbywał służbę w marynarce, w 1923 roku ożenił się z lady Elizabeth Angelą Marguerite Bowes-Lyon (1900-2002), która urodziła mu dwie córki: zasiadającą obecnie na tronie Elżbietę i Małgorzatę (1930-2002). W czasie II wojny światowej brytyjski król walczył z Hitlerem i własną słabością. W ocenie poddanych zwyciężył, bo chociaż namawiano go do wyjazdu, pozostał w kraju i porywającymi orędziami skutecznie wzmacniał patriotycznego ducha swoich poddanych. W czasie nalotu na pałac Buckingham cudem uniknął śmierci. Po wojnie zachorował na raka płuc, zmarł w 1952 roku w wieku zaledwie 56 lat. Brytyjski tron objęła wówczas starsza córka Jerzego VI Elżbieta.

Więcej informacji

Proszę czekać…